ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΤΣΙΛΙΕΣ 2×17 ΣΚΟΡΠΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

24grammata.com free ebook

κατέβασετό

 

Τίτλος: “Κοτσιλιές”

Συγγραφέας: Γιάννης Παπαγεωργίου

ISBN: 978-960-93-9793-3

Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com

Σειρά: εν καινώ, Αριθμός σειράς: 191

Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Πάτρα, 2018

Μέγεθος Αρχείου: 1,0 Mb

Σελίδες: 88

Μορφή αρχείου: pdf

Γραμματοσειρά: cambria

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση δίχως την έγγραφη άδεια
του δημιουργού

24grammata.com free ebook

κατέβασετό

 

ΚΑΥΤΕΣ ΚΟΤΣΙΛΙΕΣ

 

Οι κοτσιλιές είναι καυτές και νερουλές, μιλάω γιατί είμαι παθός. Είκοσι πέντε χρόνια πριν, το καλοκαίρι που τέ-λειωνα το λύκειο. Μέσα σε ένα μήνα είχα γίνει τρεις φο-ρές στόχος μοχθηρών και κακόβουλων πετούμενων του ουρανού, δύο πάνω στο σβέρκο και μια –απίστευτο και όμως αληθινό!-   στο αριστερό μου μάτι, μέσα απ’ τις  φώτο γκρέι γυαλούμπες που φορούσα εκείνα τα χρόνια. Δεν μπόρεσαν να με προστατεύσουν, όμως ευτυχώς δεν έχασα και το φως μου. Μα ήταν τέτοιο το σοκ που για καιρό, περπατώντας στο δρόμο, αντί να προσέχω μπρο-στά μου τις επικίνδυνες λακκούβες και τις κακοτεχνίες,  κοιτούσα φοβισμένος τα ακροκέραμα των παλιών σπι-τιών και τα ηλεκτροφόρα καλώδια, κάνοντας τους ανά-λογους ελιγμούς. Μα αν σε είχαν βάλει στο μάτι, όπου και να περπατούσες κινδύνευες. Το ναρκοπέδιο δεν διέ-θετε λωρίδες διαφυγής. Πάντως η μάνα μου έλεγε πως είναι γούρι να σε χέζουν περιστέρια και ίσως να ‘χε δί-κιο. Έτσι κι αλλιώς, από τότε, δεν ξανάφαγα καυτή κο-τσιλιά στη μούρη, σημάδι πως η τύχη με είχε εγκατα-λείψει δια παντός.

Παρόλα αυτά τα περιστέρια μου είναι συμπαθή γιατί ομορφαίνουν την πόλη, ειδικά τις πλατείες. Και σφίγ-γεται το στομάχι μου κάθε φορά που βλέπω κάποιο πα-τικωμένο στη μέση του δρόμου με ανοιγμένα τα φτερά,  έτοιμο να πετάξει, μα δεν πρόλαβε. Μια γκρίζα χαλκομανία στην μέση της ασφάλτου, κάτω απ’ τα σύννεφα του ουρανού, ανάμεσα σε πολυκατοικίες, αρουραίους και ανθρώπους, όλα γκρίζα και μελαγ-χολικά. Όλα τόσο όμορφα.

Τώρα τις καυτές κοτσιλιές τις πετάω εγώ. Είμαι ο μέγας κότσιλος του σύμπαντος, ένα γκρίζο πετούμενο του ουρανού που μετά από σαράντα τρία χρόνια απουσίας στην έρημο επιστρέφω σοφότερος και πλήρης, πετάω από πάνω μου τον μαγικό μανδύα, γίνομαι επιτέλους ορατός και όποιον πάρει ο χάρος, το πιθανότερο εμένα.

Το ιστολόγιο αυτό θα περιέχει σύντομα κείμενα φαντασίας και πραγματικότητας, με την προϋπόθεση ότι θα κατανικηθεί μια έμφυτη τάση για χουζούρι, τεμπελιά και ονειροπόληση (εμείς δεν περιμένουμε να ξεκουραστούμε μόλις πεθάνουμε). Πρέπει επιτέλους να στρωθώ στη δουλειά. Χαρά  και εργασία λοιπόν, και πολλές καυτές κοτσιλιές στις μάπες και στα άδεια μας κεφάλια.

 

24grammata.com free ebook

κατέβασετό