Κριτικές - Γνώμες - Απόψεις
Σαράντη Γαλάτεια, Η πρώτη ελληνιδα Ακαδημαϊκός
24grammata.com/ κλέα γυναικών/
αφιέρωμα στην παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (8 Μαρτίου), κλικ εδώ
Το 1977 ο ΟΗΕ θέσπισε την 8η Μαρτίου ως παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) . Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη των γυναικείων δικαιωμάτων. Μια ευκαιρία για περισυλλογή και προβληματισμό σχετικά με τις απειλές του γυναικείου φύλου (βία, σεξισμός, πορνεία ανεργία, υπερβολικές κοινωνικές απαιτήσεις κ.ά.)
Στη χώρα μας υποτιμητικά αποκαλείται ως “γιορτή της γυναίκας” και έχει μάλλον έναν αφελή και ανούσιο χαράκτηρα
Στο 24grammata.com επιθυμώντας να αποδώσουμε σε τούτη τη μέρα το πραγματικό της νόημα ετοιμάσαμε ένα μοναδικό αφιέρωμα στην ελληνιδα πρωτοπόρο, που με πείσμα και αυτοθυσία δημιούργησε τα ήθη της σημερινής κοινωνίας (αντιγράψτε και προωθήστε το παρακάτω υλικό)
Τέχνες
Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου: H πρώτη ελληνίδα πεζογράφος, εδώ
Αικατερίνη Παναγιώτου: Η πρώτη ελληνίδα ηθοποιός στην Αθήνα, εδώ
Ελένη Μπούκουρη-Αλταμούρα: η πρώτη ελληνίδα ζωγράφος, εδώ
Νelly: πρωτοπόρος φωτογραφος, εδώ
Επιστήμες
Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: Πρώτη ελληνιδα πρύτανις ξένου πανεπιστημίου, εδώ
Σαράντη Γαλάτεια: Η πρώτη ελληνιδα Ακαδημαϊκός, εδώ
Σεβαστή Καλλισπέρη, Αγγελική Παναγιωτάτου: Οι πρώτες ελληνίδες στο πανεπιστήμιο (ως φοιτήτριες και ως καθηγήτριες), εδώ
Πολιτική
Η Ελένη Σκούρα: η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής, εδώ
Λίνα Τσαλδάρη – Λάμπρου: η πρώτη γυναίκα υπουργός στην Ελλάδα, εδώ
Γυναικείο κίνημα
Αύρα Θεοδωροπούλου: η πρωτοπόρος του ελληνικού γυναικείου κινήματος , εδώ
Καλλιρόη Παρρέν: πρωτοπόρος φεμινίστρια, εδώ
Διάφορα
Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδου: Η πρωτη ελληνιδα σε ολυμπακούς αγώνες, εδώ
Σόνια-Σοφία Φ. Στεφανίδου: Η πρώτη Ελληνίδα Αλεξιπτωτίστρια, εδώ
Α. Διπλαράκου: πρώτη Ελληνίδα Μις Ευρώπη (1930), εδώ
Σαράντη Γαλάτεια
Η πρώτη ελληνιδα Ακαδημαϊκός
Γαλάτεια Σαράντη (1920 – 2009). Η Γαλάτεια Σαράντη γεννήθηκε στην Πάτρα. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Πατρών. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου όμως δεν αποφοίτησε, καθώς από νεαρή ηλικία αποφάσισε να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με τη δημοσίευση του διηγήματος “Το κάστρο” στο περιοδικό Νέα Εστία. Ακολούθησαν νέες δημοσιεύσεις διηγημάτων, καθώς και της νουβέλας “Το βιβλίο του Γιοχάνες και της Μαρίας”, που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Το 1947 κυκλοφόρησε η νουβέλα της “Το βιβλίο της Χαράς” μαζί με το διήγημα “Νάρκες”. Το έργο της Σαράντη είναι κυρίως πεζογραφικό, ασχολήθηκε ωστόσο και με τη λογοτεχνική μετάφραση. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12 (για την Επιστροφή), το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος (για το “Παλιό μας σπίτι”), το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (για το “Να θυμάσαι τη Βίλνα”), το Βραβείο Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (για τις “Ρωγμές”) και το Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος του Ι.Δ.Κολλάρου (για το “Χαράζει η λευτεριά”). Έργα της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά, σουηδικά, ουγγρικά, ρουμανικά, πολωνικά, ισπανικά. Το λογοτεχνικό έργο της Γαλάτειας Σαράντη χαρακτηρίζεται από στέρεη δομή και περιορισμένη εξωτερική δράση, έμφαση στην ψυχογραφία των προσώπων και αγωνιώδη αναζήτηση του νοήματος της ανθρώπινης μοίρας. Μέσα από τη λεπτά επεξεργασμένη γραφή της και την έμμεση κατάθεση του θεωρητικού και ιδεολογικού προβληματισμού της, η Σαράντη στρέφεται κυρίως στο συναισθηματικό κόσμο των ηρώων της, όπως αυτός διαμορφώνεται και εκφράζεται στα πλαίσια του εκάστοτε κοινωνικού περίγυρου. Το 1997 αναγορεύτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και έγινε η πρώτη ελληνίδα ακαδημαϊκός. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών στις 28 Δεκεμβρίου 2009. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Γαλάτειας Σαράντη βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, “Σαράντη Γαλάτεια”, Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Γαλάτεια Σαράντη», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως την δικτατορία του ’67 Ζ΄,σ.100-122. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 και Ζήρας Αλέξης, “Σαράντη Γαλάτεια”, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α’. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2002) Να θυμάσαι τη Βίλνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(2000) Τα όρια, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1998) Τα νερά του Ευρίπου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1998) Το παλιό μας σπίτι, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1997) Πασχαλιές, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1992) Το ποτάμι, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1991) Στη χαραυγή της λευτεριάς, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1985) Επιστροφή, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1982) Ελένη, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
(1982) Ρωγμές, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2009) Η κριτική για τον Άλκη Θρύλο, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη
(2005) Παιδιά του κόσμου, Επίλογος
(2001) Φώτα ολόφωτα, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
(1995) “Σε κλαίει λαός…”, Δόμος
http://www.biblionet.gr