Σακης Καραγιωργος: ένας μεγάλος Δάσκαλος

Αν πιστεύετε ότι το ύφος του Δασκάλου, του Πανεπιστημιακού Δασκάλου, είναι κάτι ανάμεσα σε Φορτσάκηδες, Πανούσηδες, Βαρουφάκηδες και Αλογοσκούφηδες κάντε τον κόπο να διαβάσετε το τελευταίο μέρος της Απολογίας του Σάκη Καράγιωργα… “Αυτός ο λαός έκανεν πολλάς θυσίας και δαπάνας χάριν εμού…” κάπως έτσι θα έπρεπε να αρχίζει ο όρκος του κάθε επιστήμονα, αν είχαμε τη δύναμη να τον κάνουμε να πιστέψει και να υπηρετήσει κάτι. 

Ο Δάσκαλος Καράγιωργας έφυγε σαν σήμερα, 17/08/1985. Έκτοτε οι πανεπιστημιακή κοινότητα εκπροσωπείται από βολικούς δημόσιους υπαλληλίσκους (Γ. Δαμιανός)

24grammata / προσωπικότητες

Ο επίλογος της απολογίας του Σάκη Καράγιωργα στο Έκτακτο Στρατοδικείο της Αθήνας (7 Απριλίου 1970)

 

[…] Κύριοι στρατοδίκαι, μέχρι τώρα σας εξέθεσα τους λόγους δια τους οποίους συμμετέχω εις την Δημοκρατικήν Άμυναν.Είχα χρέος μου να αγωνισθώ εις τα πλαίσια της οργανώσεως αυτής προς αποκατάστασιν των δημοκρατικών ελευθεριών εις την χώραν. Είχα χρέος, πρώτον, ως άνθρωπος απέναντι της ιστορίας. Απέναντι δηλαδή όλων εκείνων οι οποίοι ηγωνίσθησαν με τον λόγον ή με τα όπλα, εκείνων που έχυσαν ποταμούς αίματος δια να κληροδοτήσουν εις ημάς την ελευθερίαν και

την δημοκρατίαν. Δεύτερον, είχα χρέος ως καθηγητής απένατι εις τους φοιτητάς μου. Εις τους νέους αυτούς δεν μετέδιδα μόνον ξηράς επιστημονικάς γνώσεις. Τους είχα γαλουχήσει με την ιδέαν ότι ορθαί αποφάσεις επί των μεγάλων προβλημάτων της χώρας λαμβάνονται μόνον με την δημοκρατικήν διαδικασίαν επιλογής. Θα ήμουν ασυνεπής και θα εθεωρείτο δι’ εμέ φυγομαχία εάν δια του αγώνος μου δεν εδικαίωνα τας ιδέας μου περί ελευθερίας και δημοκρατίας απέναντι των φοιτητών μου. Τέλος, κύριοι στρατοδίκαι, είχα ένα προσωπικόν χρέος απέναντι του ελληνικού λαού και της πατρίδος. Αυτός ο λαός έκανεν πολλάς θυσίας και δαπάνας χάριν εμού. Με εσπούδασεν εις τα ελληνικά πανεπιστήμια, με έστειλεν με υποτροφίαν δι’ ανωτέρας σπουδάς εις το εξωτερικόν, με έκανεν καθηγητήν ανωτάτης σχολής και ανώτατον κρατικόν λειτουργόν. Δι’ όλας αυτάς τας θυσίας τι ζητεί ως αντάλλαγμα από εμέ ο ελληνικός λαός και η πατρίς; Τι ζητεί από όλους τους πνευματικούς ανθρώπους; Δύο μόνον πράγματα. Να προσφέρουν τας επιστημονικάς των υπηρεσίας και να είναι θεματοφύλακες των ηθικών και πνευματικών αξιών του ελληνικού λαού. Είχα υποχρέωσιν, επομένως, κύριοι στρατοδίκαι, να εξοφλήσω αυτό το μεγάλο χρέος μου, ακόμη και εάν παρίστατο ανάγκη να δώσω και την ζωήν μου.