εκδόσεις 24γράμματα (σε όλα τα βιβλιοπωλεία)
ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ
Δρ. Ειρήνη Αρτέμη
Phd & MA Θεολογίας
Θεολόγος –Φιλόλογος
Διαβάστε όλες τις μελέτες της Ειρήνης Αρτέμης που δημοσιεύτηκαν από το 24grammata.com κλικ εδώ
ΑΘΗΝΑ, 2012-2013
διαβάστε όλη τη μελέτη σε μορφή .pdf
- Η ΗΘΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Ο χαρακτηρισμός σωστού ή λάθους στις ανθρώπινες ενέργειες είναι μέρος της ηθικής της φιλοσοφίας. Εύλογο είναι ότι η κρίση μίας πράξεως ως καλή ή κακή δεν μπορεί να είναι ομόφωνη από όλους τους ανθρώπους. Κάτι που για κάποιον θεωρείται ηθικό για κάποιον άλλο ίσως είναι ανήθικο. Η δεοντολογία και οι συνέπειες που απορρέουν από κάθε ηθική θεωρία έχουν ως βασικό στόχο να χαρακτηρίσουν ποιες είναι ορθές και ποιες λανθασμένες. Ο κάθε ερευνητής δεν πρέπει να παθιάζεται τυφλά με τις απόψεις των διαφόρων φιλοσόφων, αφού ο καθένας από αυτούς διεκδικεί για τον εαυτό του και τις απόψεις του τη μοναδικότητα του ορθού.
Η φιλοσοφική ηθική θα πρέπει να αποτελεί για τον ερευνητή το έναυσμα για να αναλογιστεί και να επεξεργαστεί με τη βοήθεια φιλοσοφικών εργαλείων τις ηθικές του πεποιθήσεις επιβεβαιώνοντας, απορρίπτοντας ή τροποποιώντας κάποιες από αυτές. Ταυτόχρονα χωρίς την αναγκαιότητα επιχειρηματολογίας, δεν θα μπορεί να αποδεχθεί ή να απορρίψει κάποια φιλοσοφική θεωρία ηθικής. Ειδάλλως δεν θα μπορέσει να βγάλει ένα δικό του συμπέρασμα. Θα συμφωνεί και θα αναιρείται χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει την άποψή του και να στηρίξει τη θέση του.
Πώς μπορεί να ορισθεί η ηθική από φιλοσοφική άποψη;
Στο πλαίσιο της φιλοσοφικής ηθικής μπορούμε να ορίσουμε την ηθική ως το σύνολο των προτάσεων με βάση των οποίων αξιολογούνται επιτυχώς ή όχι οι διάφορες μορφές συμπεριφοράς των ανθρώπων. Οι προτάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από τα παρακάτω χαρακτηριστικά: α) Καθολικευσιμότητα, δηλαδή το πόσο μία πράξη μπορεί να είναι η ίδια σε όλες τις καταστάσεις της ζωής ενός ανθρώπου. β) Εφαρμοσιμότητα, δηλαδή αυτό που πρέπει να τίθεται σε εφαρμογή οφείλει να βρίσκεται μέσα στα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, ειδάλλως δεν θα έχει καμία αξία. γ) Επιτακτικότητα, δηλαδή οφείλεται μία ηθική πρόταση να εφαρμόζεται από εκείνους που την αποδέχονται ακόμα και αν δε συνάδει πάντοτε με το προσωπικό τους συμφέρον. δ) Στοιχειώδη αλτρουισμό, δηλαδή πριν τη θέσπιση και κατοχύρωση μίας προτάσεως να λαμβάνεται υπ’ όψιν το συμφέρον και των άλλων ανθρώπων και όχι μόνο γνώμονας εκείνων που εισηγούνται την πρόταση να είναι το κέρδος και η εναρμόνιση των πραγμάτων με το δικό τους όφελος. ε)Δικαιολόγηση, δηλαδή οι εκάστοτε φιλοσοφικές θέσεις να έχουν ως υπόβαθρο κάποια αληθοφανή επιχειρήματα, τα οποία να μπορούν να τις δικαιολογούν και να τις στηρίζουν. … διαβάστε όλη τη μελέτη σε μορφή .pdf