Οι περιπέτειες της Ρόζας. Παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, εκδ. Ίκαρος

 

Τιμή: 14,99ευρώ  (στην τιμή συμπεριλαμβάνεται ο Φ.Π.Α.)

 Παραγγελία στο eshop του 24γράμματα (dyslexia shop.gr) εδώ

Δωρεάν τα ταχυδρομικά έξοδα σε όλη την επικράτεια, ανεξάρτητα από το ποσό παραγγελίας

Τρόποι πληρωμής:

• Αντικαταβολή (με χρέωση) ,
• Όλες οι πιστωτικές κάρτες (δίχως επιπλέον χρέωση),
• Paypal (δίχως επιπλέον χρέωση),

Tραπεζικό έμβασμα e banking (δίχως επιπλέον χρέωση)

Αλέξης Κυριτσόπουλος, εκδ. Ικαρος
Ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Στην σειρά “Αν διάβαζα ποιητές της γενιάς του ’30” o Αλέξης Κυριτσόπουλος εμπνέεται από τους στίχους των μεγάλων ποιητών της γενιάς του ’30 και γράφει παραμύθια με φόντο τις μοναδικές του εικόνες.

«Ο βαρύς χειμώνας, τα μαύρα σύννεφα, η άνοιξη, όλα στριμώχνονται να χωρέσουν στο χείμαρρο των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου. Ζήτησα την άνοιξη. ωστόσο παραμονεύουν σύννεφα που δεν ξεδίψασαν και που τα τραγούδια δεν ξορκίζουν….Θα ευχηθούμε λοιπόν μαζί με τον ποιητή να τα συμφιλιώσει όλα το κορίτσι που αγαπά τις πεταλούδες. Με τόσες πολλές πεταλούδες που μαζεύτηκαν δεν θα ’ρθει η άνοιξη;» Α.Κ.

Με αυτά στο νου του, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος γράφει ένα παραμύθι για τις περιπέτειες της Ρόζας, ενός μικρού κοριτσιού που κυνήγησε μια πεταλούδα μέσα στην καταιγίδα.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Σειρά: Αν διάβαζα ποιητές της γενιάς του ’30
Α’ Έκδοση: 2013
Σελίδες: 64
ISBN: 978-960-9527-79-8

“…Η ποίηση κατά τη γνώμη μου δε μαθαίνεται, δε διδάσκεται, είναι μια απόλυτα προσωπική συνάντηση του αναγνώστη με το κείμενο. Αυτό ωστόσο που θα προσφέρουν σίγουρα τα ποιητικά παραμύθια του Κυριτσόπουλου στους μικρούς αναγνώστες τους είναι η συνειδητοποίηση των απρόσμενων συγκινήσεων που χαρίζει η περιπλάνηση μέσα στους στίχους και μια αίσθηση, μια αύρα αυτού που αντιπροσωπεύει ο κάθε ποιητής….”
Ελένη Γεωργοστάθη

ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΗΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά γνώρισε τη ζωγραφική στο Παρίσι. Η ζωγραφική του φιλοξενείται σε γκαλερί, σε βιβλία, δίσκους βινυλίου, CD και αφίσες. Έχει ζωγραφίσει μουσικά θεάματα και έχει δημιουργήσει “κινούμενη ζωγραφική”, ή αλλιώς κινούμενα σχέδια. Μερικές φορές γράφει και ζωγραφίζει δικά του βιβλία. Άλλες πάλι ζωγραφίζει βιβλία που έχουν γράψει άλλοι. Εκτός λοιπόν από τις ατομικές του εκθέσεις (Γκαλερί Σκουφά, Ζουμπουλάκη, Άστρα, Άνεμος) και από κάποιες ομαδικές στις οποίες συμμετέχει, η ζωγραφική του βρίσκεται στα βιβλία του:
– Παραμύθι με τα χρώματα
– Ένα παραμυθάκι για χειμώνα και καλοκαίρι
– Άσπρο άλογο (εκδ. Κέρδος)
– Έλα, μάτια μου, στολίσου (εκδ. Άγρα).
Συνεργάζεται με τον Στέλιο Ράμφο για τα βιβλία του και με τον Διονύση Σαββόπουλο για τα μουσικά θεάματα (Αχαρνείς, Κούρεμα, Σαββόραμα), τους δίσκους και τα CD του. Ζωγραφίζει για τη μουσική του Νίκου Ξυδάκη (εξώφυλλα δίσκων, CD και αφίσες). Έχει επίσης ζωγραφίσει Τα παράλογα του Μάνου Χατζιδάκι. Ζωγραφίζει για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Ο Πέτρος κι ο λύκος, Σαββόραμα, Λυσιστράτη). Συνεργάζεται με την καθηγήτρια Βάσω Τοκατλίδου (τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του Α. Π. Θ.) για το graphic concept και την εικονογράφηση γαλλικών εκπαιδευτικών βιβλίων.

Της Ελενης Μπιστικα
O Αλέξης Κυριτσόπουλος ζωγραφίζει το «ΛΙΓΟ AKOMA» – παραμύθι εμπνευσμένο από ποιήματα του Σεφέρη
Ζωγραφιές για παιδιά και μεγάλους με αγνή παιδική καρδιά από τον Αλέξη Κυριτσόπουλο και ποίηση Γιώργου Σεφέρη – ένα τρυφερό παραμύθι από τις εκδόσεις Ικαρος και Μουσείο Μπενάκη ήρθε στο δημοσιογραφικό γραφείο να μας δείξει πώς μπορεί λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα…

Και αν το ‘χουμε ανάγκη αυτόν τον καιρό που όλα είναι ρευστά και ο χρόνος μοιάζει να στάθηκε σ’ ένα «σήμερα» χωρίς «αύριο». Με αγαπημένα και δημιουργικά πρόσωπα να φεύγουν κι όσοι μένουμε να προσπαθούμε να διατηρήσουμε τη λογική και την ψυχραιμία μας – και τα δύο δύσκολα…

Ενας ζωγράφος-ποιητής, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος ζωγράφισε με εικόνες και λέξεις «ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη».

Αποτέλεσμα, ένα βιβλίο-κόσμημα που μπορεί να διώξει τη συννεφιά και να πετάξει τον αετό των παιδικών μας ξένοιαστων χρόνων, με «Λίγο Ακόμα» προσπάθεια λίγο ψηλότερα.

Το εξώφυλλο δείχνει τον τρόπο – αλληλοβοήθεια, συνεργασία, επιμονή και ο αετός, έστω και χωρίς καλούμπα, με τον αέρα της συντροφικότητας ανεβαίνει ψηλά…

«Μια φορά κι ένα καιρό» παππούς κι εγγονός σ’ ένα βαρκάκι με διπλωμένο το πανί, αρχίζουν να ξετυλίγουν το παραμύθι που έχει μέσα και μια γοργόνα στο πέλαγος, και θαλασσινές σπηλιές, αλλά κι ένα ναυάγιο, όπως στον βυθό της Καλντέρας. Το ταξίδι συνεχίζεται ώσπου στον κήπο του παππού μέσα στα αγριολούλουδα και στα πράσινα χορτάρια της άνοιξης ο εγγονός ανακαλύπτει το μυστικό της φιλίας, που διαρκεί για πάντα, ακόμη κι όταν το παραμύθι τελειώνει. O Αλέξης Κυριτσόπουλος το αφιερώνει «στη Ζωή και στην Αναστασία».

Παραμύθια αισιοδοξίας
Από τους πιο γνωστούς Ελληνες εικαστικούς, ο θέσει αισιόδοξος Αλέξης Κυριτσόπουλος μόλις δημοσίευσε δύο παραμύθια για παιδιά εμπνευσμένα από την ποίηση δυο κορυφαίων εκπροσώπων της Γενιάς του ’30, του Σεφέρη και του Εγγονόπουλου.
Reportage
14:05, 16/7/2012
Πορτρέτο. Οσο σοβαρό είναι το βλέμμα του Αλέξη Κυριτσόπουλου τόσο παιχνιδιάρικες είναι οι ζωγραφιές του.

Πορτρέτο. Οσο σοβαρό είναι το βλέμμα του Αλέξη Κυριτσόπουλου τόσο παιχνιδιάρικες είναι οι ζωγραφιές του.
oσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αγνοεί κανείς τις ζωγραφιές του. Λιτές, πολύχρωμες, τρυφερές, οι εικόνες του Αλέξη Κυριτσόπουλου δεν κυκλοφορούν αποκλειστικά στις γκαλερί, προς τέρψιν ενός στενού κύκλου μυημένων. Εχουν περάσει στη συλλογική μας συνείδηση χάρη στους δίσκους του Σαββόπουλου, μέσα από παραμύθια για παιδιά αλλά και για ερωτευμένους, από εξώφυλλα λογοτεχνικών σειρών, από αφίσες και σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες…
Ο αυτοδίδακτος ουσιαστικά εικαστικός που πέρασε τα νιάτα του μποέμικα, αντλώντας ερεθίσματα από τις συλλογές των παρισινών μουσείων, σχεδόν μισό αιώνα τώρα συνεχίζει να πατά πάνω στα χνάρια του Σαγκάλ και του Πάουλ Κλέε, να «συνομιλεί» με συγχρόνους του όπως ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ και να εκθέτει, πότε στο τελάρο και πότε στο τυπωμένο χαρτί, τους δικούς του ονειρικούς κόσμους. Τι κι αν το χρώμα που δίνει τον τόνο σήμερα είναι το γκρίζο, απ’ τη μεριά του, δεν έχει πρόθεση ν’ αλλάξει στάση ζωής.
«Εδώ και πάρα πολλά χρόνια», λέει ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, «πήρα την απόφαση να μιλάω γι’ αυτά που μας βοηθούν να προχωρήσουμε, γι’ αυτά που μας δίνουν ελπίδα. Αλλο αισιόδοξος, βέβαια, κι άλλο χαζοχαρούμενος. Για να είσαι αισιόδοξος. πρέπει να μπορείς να υπερβείς τόσο την κακοήθεια των γύρω σου όσο και τις ενοχές -σαν το “μαζί τα φάγαμε”- που προσπαθούν άδικα να σου φορτώσουν. Επιπλέον, όμως, πρέπει να ξέρεις και να ντρέπεσαι. Δεν είναι τυχαίο ότι το καλύτερό μου ίσως παραμύθι, Το παραμύθι με τα χρώματα?, στο αίσθημα της ντροπής είναι βασισμένο».
Η γενιά του ’30
Δύο νέα παραμύθια του, εικονογραφημένα από τον ίδιο, έδωσαν αφορμή για τη συνάντησή μας: Το «Λίγο ακόμα…» και τα «Βεγγαλικά», εμπνευσμένα από ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη και του Νίκου Εγγονόπουλου αντίστοιχα. Ικανά να στήσουν γέφυρες ανάμεσα στα σημερινά παιδιά και το έργο δυό κορυφαίων δημιουργών της Γενιάς του ’30, εκδόθηκαν με κοινή σφραγίδα του Μουσείου Μπενάκη και του Ικαρου, ως τα πρώτα βιβλία μιας σειράς που φιλοδοξεί να συμπεριλάβει από την ποίηση του Ρίτσου και του Ελύτη έως αυτήν του Σαραντάρη. Την ιδέα για τη σειρά, ο Κυριτσόπουλος την οφείλει στη Δέσποινα Γερουλάνου, η οποία αναζητούσε ελκυστικά δώρα για τους μικρούς επισκέπτες του καινούργιου παραρτήματος του μουσείου Μπενάκη, για το σπίτι-μουσείο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα στο Κολωνάκι, το οποίο στήθηκε με τη φροντίδα του Αγγελου Δεληβοριά.

Στην περίφημη γενιά που αναζήτησε με επιμονή το πάντρεμα του εθνικού με το παγκόσμιο και της παράδοσης με το μοντέρνο, ο Κυριτσόπουλος αναγνωρίζει «έναν από τους κεντρικούς πυλώνες του νεοελληνικού πολιτισμού, ριζωμένο στα κύτταρά μας το ίδιο βαθιά με τον ?Ερωτόκριτο?, τον Σολωμό, τον Μακρυγιάννη», όπως επισημαίνει. Ωστόσο, το ομολογεί: Λίγων εκπροσώπων της το έργο έχει μελετήσει όσο του Σεφέρη. «Νέος, τον είχα διαβάσει απ’ άκρη σ’ άκρη κι είχα από τότε διαπιστώσει πως στην ποίησή του υπάρχει πένθος, μελαγχολία, πολλή θλίψη… Δεν είναι ο Σεφέρης για παιδιά, ήταν η πρώτη μου σκέψη.
Ξαναπιάνοντάς τον, ωστόσο, είδα πως είναι εφικτό ν’ αναζητήσει κανείς μια φωτεινή κλωστή μέσα σε όλα αυτά και να τραβήξει μια γραμμή αισιοδοξίας», λέει. Να την πάλι η μαγική λέξη! «Μπορεί ένας μελετητής να έχει αντίρρηση», συνεχίζει, «αλλά προσωπικά δεν πιστεύω πως πρόδωσα την ποίησή του. Ο Σεφέρης είναι σίγουρα μελαγχολικός, όχι όμως και απελπισμένος. Ζωγράφισα τις εικόνες που έλαμπαν μέσα στα ποιήματά του και χάραξα ένα δικό μου μονοπάτι για να τα διασχίσω».
Αν στο «Λίγο ακόμα…» παρακολουθούμε, συμπυκνωμένη, την οδύσσεια ενός παιδιού καθώς περιπλανιέται στα πέλαγα της φαντασίας του και στις ιστορίες που του αφηγείται ο παππούς του, μέσα από τα «Βεγγαλικά» σαν να ξεπροβάλλει ο Εγγονόπουλος ο ίδιος. Εδώ τα εμπόδια ήταν λιγότερα, ίσως επειδή πρόκειται γιά παραμύθι που στηρίζεται σ’ ένα κυρίως ποίημα, το «Περί Υψους». Και στο επίκεντρό του βρίσκεται ένας ποιητής που εκτοξεύει λέξεις-κομήτες, όντας πάντα υπό τη σκέπη ενός φύλακα-αγγέλου, της αγαπημένης του γυναίκας…
«Πράγματι, ο φόβος είναι διάχυτος γύρω μας και τα ζόρια, για όλους μας, μεγάλα», παραδέχεται. «Ο φίλος μου Στέλιος Ράμφος, που τον ακούω με προσοχή, ισχυρίζεται ότι υπάρχει μια βαθιά παθογένεια στη ράτσα μας συνυφασμένη με τη θρησκευτική μας παράδοση που την εμποδίζει ν’ αλλάζει και να εξελίσσεται… Ας προσπαθούμε τουλάχιστον να θυμόμαστε και ν’ αναδεικνύουμε τα καλά που έγιναν σ’ αυτήν τη χώρα για να παίρνουμε κουράγιο»!
Δον Κιχώτης. Σχέδια για μια παράσταση κινουμένων σχεδίων με ήρωα τον Δον Κιχώτη. Οπως λέει, «δεν βρέθηκε ακόμα η σκηνή που θα τη φιλοξενήσει, αλλά προετοιμάζοντάς την απέκτησα καινούριους φίλους».
ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΟΥΣΗ