W. C. Handy: σκόρπιες βιογραφικές πινελιές για τον ‘πατέρα των μπλουζ’

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης,

Διαβάστε τα έργα του Γ. Σχορετσανίτη  στο 24grammata.com κλικ εδώ 

24grammata.com- free ebook

[κατεβασέτο]

Η άξια αναφοράς ζωή του W. C. Handy ξεκίνησε σχεδόν οκτώ χρόνια μετά το πέρας του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου. Γεννημένος σε μια ξύλινη καλύβα στη Φλωρεντία της Αλαμπάμα, στις 16 Νοεμβρίου 1873, ο William Christopher Handy εγκαινίασε μια νέα εποχή για τους μαύρους δύσμοιρους ανθρώπους της αμερικανικής ηπείρου, μια εποχή που ο ίδιος βοήθησε τα μέγιστα ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστή και αρκούντως δημοφιλής στον κόσμο εκείνη η υπέροχη μουσική της αφροαμερικανικής κοινότητας, καθώς και οι άνθρωποι που την υπηρέτησαν, με τον καλύτερο θα λέγαμε, τρόπο.

Έτσι σταδιακά μεταμορφώθηκε και πήρε το βαρύγδουπο και άκρως τιμητικό όνομα ο ‘Πατέρας των μπλουζ’. Οι προκάτοχοί του σε αυτό το μουσικό ιδίωμα, χρησιμοποιούσαν την κορνέτα, αλλά δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο όνομα. Σε κείνα τα πρωτόγονα τραγούδια των αφροαμερικανών σκλάβων, που τα τραγουδούσαν περισσότερο ως βαθιά συναισθηματική και προσωπική απάντηση στην περιρρέουσα βαρβαρότητα και την απελπισία της καθημερινής τους ζωής στον Αμερικάνικο Νότο. Ήταν ένας απροσδιόριστος ήχος που προερχόταν από τα βάθη της μαύρης ηπείρου και τους ποικίλους αφρικανικούς πολιτισμούς, που άγγιζε το δουλεμπόριο των σκλάβων, ένας ήχος ριζωμένος αναμφίβολα στις Αφρικανικές παραδόσεις. Ήταν το τραγούδι των φτωχότερων ακόμη και μεταξύ των δούλων, ανήκε στους πιο αναλφάβητους, στους αποκαλούμενους ‘αράπηδες των χωραφιών του καλαμποκιού’.
Γεννημένος στις 16 Νοεμβρίου 1873 στη Φλωρεντία της Αλαμπάμα, ο William Christopher Handy, πέθανε από βρογχοπνευμονία, στις 29 Μαρτίου του 1958, στη Νέα Υόρκη. Στη πόλη Φλωρεντία, στη W College St, βρίσκεται η καλύβα και το μουσείο του πατέρα των μπλουζ. Του WC Handy (1873-1958), συνθέτη του “Memphis Blues” και του “St. Louis Blues”, συγγραφέα του αυτοβιογραφικού ‘Father of the Blues’ (1941), ο οποίος κατέχει για πολλούς σημερινούς ερευνητές και ιστορικούς μια περίεργη θέση στην ιστορία της δημώδους αμερικανικής μουσικής των μπλουζ.

Συνθέτης, αρχιμουσικός, κορνετίστας, εκδότης και συγγραφέας άφησε το προσωπικό του στίγμα σε διάφορα επίπεδα και παντού. Οι γονείς και οι παππούδες του Handy ήταν μεταξύ των τεσσάρων εκατομμυρίων σκλάβων οι οποίοι απελευθερώθηκαν από τον Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν με την περίφημη Διακήρυξη Χειραφέτησης και Απελευθέρωσης του 1863. Ο παππούς, από την πλευρά του πατέρα του, William Wise Handy, έγινε αξιοσέβαστος πολίτης της πόλης της Φλωρεντίας και στέλεχος μεθοδιστών της δικής του εκκλησίας. Ο πατέρας του Handy ακολούθησε αυτά τα βήματα, και το ίδιο μέλλον προγραμμάτισε και δρομολόγησε για το νεαρό Handy. Ήταν όμως η γιαγιά του αγοριού εκείνη, από τη μεριά της μητέρας του, η οποία υπαινίχθηκε για κάποιο κρυφό και πολλά υποσχόμενο ταλέντο του εγγονού της στη μουσική. Στην ηλικία των δώδεκα ετών, ο ίδιος ερωτεύτηκε μια κιθάρα σε βιτρίνα καταστήματος, και μια μέρα κατάφερε να την κάνει επιτέλους δική του. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Handy, οι γονείς του σοκαρίστηκαν και έμειναν συγκλονισμένοι από το περίεργο ενδιαφέρον του για την κιθάρα. Ο Handy έλαβε την εκπαίδευσή του στα βασικά στοιχεία της μουσικής στην Επαρχιακή Σχολή της Φλωρεντίας για νέγρους. Ο δάσκαλός του ήταν λάτρης της φωνητικής μουσικής και χρειάστηκε χρόνος για να δώσει στους μαθητές του τη φωνή και όλες τις οδηγίες που θα τους επέτρεπαν να τραγουδήσουν θρησκευτικό υλικό χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Οι μαθητές την ίδια στιγμή έρχονταν σε επαφή με έργα κλασικών συνθετών, όπως ο Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο Ζωρζ Μπιζέ και ο Τζουζέπε Βέρντι. Αλλά ο Handy λαχταρούσε να παίξει όργανα, έτσι στα κρυφά αγόρασε μια παλιά κορνέτα και πήρε μαθήματα από τον πρώην ιδιοκτήτη της…[κατεβασέτο]