Ο ʽʽΜυστικός Δείπνος’’ του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Σοφία Καρύμπαλη – Κυριαζή

24grammata.com– free ebook (κατηγορία επιστημονικές μελέτες)

[κατέβασέτο]

« Ο ʽʽΜυστικός Δείπνος’’ του Λεονάρντο ντα Βίντσι: η τέχνη, οι βιβλικές μορφές και η μεγαλοφυΐα του ζωγράφου »
Τα κύρια χαρακτηριστικά της Αναγεννησιακής Τέχνης
Η τέχνη της Αναγέννησης είναι ανθρωποκεντρική, καθώς είναι επηρεασμένη από τον Ουμανισμό που καθιστά ως κέντρο του ενδιαφέροντος τον άνθρωπο. Κατά τον 15ο και κυρίως κατά τον 16ο αιώνα η τέχνη απομακρύνθηκε από τη μεσαιωνική παράδοση. Υιοθετείται η μαθηματική αντίληψη στην αναγεννησιακή ζωγραφική με την εισαγωγή της τρίτης διάστασης, της λεγόμενης ‘’προοπτικής’’, που καθορίζει το βάθος του ορίζοντα και απαιτεί από τον καλλιτέχνη γνώση γεωμετρίας. Δημιουργείται ένας ζωτικός χώρος που παρέχει στον θεατή την αίσθηση του βάθους, αφού οριοθετούνται οι συντεταγμένες του χώρου και του χρόνου. Καταργείται έτσι οριστικά η επιπεδότητα της προγενέστερης μεσαιωνικής τέχνης.
Στη ζωγραφική ο πίνακας πλέον πρέπει να αποτελεί τη συνέχεια του πραγματικού κόσμου, γι’ αυτό και λαμβάνονται υπόψη οι φυσικές συνθήκες του εξωτερικού τοπίου1. Ένας πίνακας αναγεννησιακός πρέπει να έχει μια υπόθεση, να στηρίζεται σε ένα θεωρητικό υπόβαθρο, να έχει τη λεγόμενη ‘’storia’’, δηλαδή να αναπαριστά ή να αναπλάθει μία ιστορία, έναν μύθο, ένα θρύλο, μία θρησκευτική σκηνή. Η υπόθεση συχνά εμπλέκει πολλές ανθρώπινες μορφές, γι’ αυτό και υπάρχουν πίνακες πολυπρόσωποι. Οι μορφές είναι φυσιοκρατικές, πλασμένες με σωματικότητα και όγκο. Η κάθε μορφή έχει το δικό της ζωτικό χώρο και όλες κινούνται ελεύθερα μέσα στην αέρινη προοπτική της ατμόσφαιρας, σε ένα χώρο που φαντάζει απόλυτα υπαρκτός. Το τοπίο συμπληρώνει τις μορφές με την υποβλητικότητά του. Η αναζήτηση της τέλειας αρμονίας και αναλογίας οδηγεί στην εξιδανίκευση. Η φωτοσκίαση ( εναλλαγή φωτός και σκιάς ) βοηθάει να αποδοθεί ο όγκος και η
πλαστικότητα της μορφής. Η σύνθεση, δηλαδή ο τρόπος που διατάσσονται τα πρόσωπα και τα αντικείμενα πάνω στον πίνακα, παίζει καθοριστικό ρόλο. Μέχρι το 1530 περίπου είναι αυστηρή η σύνθεση των μορφών. Οι ζωγράφοι προτιμούν μια ήρεμη τοποθέτηση των μορφών σε παράλληλα επίπεδα, οριζόντια και κάθετα με τη βασική μορφή στο κέντρο του πίνακα και τις υπόλοιπες μορφές…