Οι επώδυνοι κύκλοι της ζωής μέσα στο ποίημα Berck-Plage της Σύλβιας Πλαθ

 Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης,

24grammata.com- free ebook

[κατέβασέτο]

Διαβάστε τα έργα του Γ. Σχορετσανίτη  στο 24grammata.com κλικ εδώ 
Η εικόνα του εξώφυλλου δείχνει χειρόγραφα σχέδια του ποιήματος Berck-Plag της Sylvia Plath.
Πηγή εικόνας εξώφυλλου: http://iconosquare.com

Τον Ιούνιο του 1961, η ποιήτρια Σύλβια Πλαθ και ο σύζυγός της Τεντ Χιουζ, επισκέφτηκαν την περιοχή Berck-Plage, μια επιμήκη παραλία και θέρετρο στις ακτές της Γαλλίας, βορείως της πόλεως Ρουέν. Κάποιο είδος νοσοκομείου ή αναρρωτηρίου για άτομα με ειδικές ανάγκες βρισκόταν εκεί. Για τη Σύλβια η επίσκεψη εξελίχτηκε σε έναν από τους πολλούς εφιάλτες της μέσα στο πραγματικό κόσμο. Ένα χρόνο αργότερα, εξομολογήθηκε ο σύζυγός της, ‘πέθανε ο γείτονάς μας, ένας γέρος, o Percy Key, μετά από σύντομη ζοφερή ασθένεια κατά τη διάρκεια της οποίας επανειλημμένως η γυναίκα του χρειάστηκε τη βοήθειά μας’. Σε αυτό το ποίημα, το Berck-Plage, της Σύλβιας Πλαθ, συνδυάζονται η επίσκεψη του ζεύγους στην γαλλική παραλία, καθώς και ο θάνατος και η κηδεία του γείτονά τους. Το ποίημα Berck-Plage, της Σύλβιας Πλαθ που περιέχει 126 στίχους γεμάτους από φαινομενικά ολοκληρωτική αδιαθεσία και πένθιμη κατήφεια, βρίσκεται στην εκτίμηση πολλών απαιτητικών αναγνωστών ως ένα από τα ‘βαρύτερα’ και λιγότερο ελκυστικά ποιήματά της, ακόμη και αν θεωρηθεί αυτοβιογραφικό με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Αρκετές ημέρες μετά την κηδεία, η οποία έλαβε χώρα στις 29 Ιουνίου του 1962, η Σύλβια Πλαθ κατέγραψε τα δικά της συναισθήματα: ‘I have written a long poem, Berck-Plage, about it. Very moved. Several terrible glimpses’.
Πράγματι, η περιγραφή της ακαμψίας του πτώματος του Percy από την Πλαθ, είναι πιο δραματική ακόμα κι από το ποίημά της ‘All the Dead Dears’. Αυτό το παλιότερο ποίημα, του 1957, μας προσφέρει σημαντική ένδειξη για τις θέσεις της Πλαθ στα μεταγενέστερα ποιήματά της για τους νεκρούς και ετοιμοθάνατους: ‘How they grip us through thin and thick, these barnacle dead’. Πρόσωπα σε ατέλειωτους καθρέφτες προηγούμενων γενεών, εμφανίζονται ξανά και ξανά. Το κίνητρο της Πλαθ τώρα για να γράψει και μας παρουσιάσει τέτοιες άσχημες και τρομακτικές εικόνες θανάτου, δεν είναι σίγουρα για την εξύμνησή του. Ως πιθανότερο κίνητρο, δεδομένης της σφοδρής επιθυμίας της Σύλβιας Πλαθ για ζωή, είναι η ανησυχία της για τη σωματική και ψυχική επιβίωση μπροστά στο πρόσωπο του πόνου και του θανάτου.

Σε πολλά από τα ποιήματά της, αυτό που δείχνει η Πλαθ είναι μια μορφή θανάτου που απειλεί να την καταπιεί, εκτός αν μπορέσει να επαναβεβαιώσει την προσωπική της ταυτότητα και ακινητοποιήσει τον εχθρό της, σε μια δομημένη ποιητική εικόνα. Ο ανεξέλεγκτος φόβος που προέρχεται από αυτό που αντιλαμβάνεται, μπορεί να μετριασθεί με την αλληγορία και μεταφορά σε ότι μπορεί να ελέγξει, δηλαδή την εικόνα της. Για τη Σύλβια Πλαθ, το θέαμα των ακρωτηριασμένων γάλλων βετεράνων του πολέμου στο Berck-Plage και του Percy Key, ενός καρκινοπαθούς άγγλου της διπλανής πόρτας, έγιναν εμβλήματα της δικής της μάχης για να αντιμετωπίσει το θάνατο και να νικήσει την δύναμη που δηλητηρίαζε το μυαλό της. Τα πρώτα σχέδια του ποιήματος δείχνουν ότι η Πλαθ είχε ακόμη μεγαλύτερο σκοπό στο μυαλό της από τη συγχώνευση των δύο προαναφερθέντων περιστατικών, όταν άρχισε να το γράφει κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μετά το θάνατο του ηλικιωμένου γέρου, στα τέλη του Ιουνίου του 1962. Σύμφωνα με τις ημερομηνίες για τα προσχέδια του ποιήματος, προέκυψε κι ένα τρίτο στοιχείο που είχε μεγάλη προσωπική σημασία για την ίδια. Η εποχή που ο ασθενής γείτονας έμπαινε στην τελική φάση της ασθένειάς του και όδευε ολοταχώς προς το θάνατο, συνέπεσε με τη γέννηση και το μεγάλωμα του Nicholas, του δεύτερου παιδιού της. Έτσι εκείνη την άνοιξη, σε αντίθεση με το υγιές μωρό της, βρισκόταν δίπλα της ένας ετοιμοθάνατος γέρος, που σίγουρα ευθυνόταν για την κατάθλιψή της. Ο επικείμενος θάνατος του Percy Key, είναι το αντικείμενο πολλών ποιημάτων της, σαν να στεκόταν εκεί για να της τονίσει ότι κάποιο δυσοίωνο γεγονός θα συμβεί, καθώς και την ‘απώλεια’ του Τεντ, όσο και…για τη συνέχεια [κατέβασέτο]