με αφορμή τη βράβευση του Πέτρου Δαμιανού από την Ακαδημία Αθηνών

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ
ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

γράφει ο  Απόστολος Θηβαίος.

Διαβάστε όλες τις επιφυλλίδες του Απόστολου Θηβαίου στο 24grammata.com κλικ εδώ

Η πρόσφατη απονομή των βραβείων της ακαδημίας Αθηνών, για το τρέχον έτος, περιελάμβανε σημαντικές βραβεύσεις. Καλλιτεχνικές δημιουργίες υψηλού επιπέδου, απ΄όλους τους τομείς της τέχνης, η βράβευση της μετανάστριας που διέσωσε το βρέφος από βέβαιο πνιγμό σ΄ένα απ΄τα αναρίθμητα, λαθραία ναύαγια του αρχιπελάγους, μελέτες και καταγραφές παραδόσεων και πτυχών του πολιτισμού μας που διασώζονται από σημαντικούς ανθρώπους όλου του κοινωνικού φάσματος. Ανάμεσα λοιπόν σ΄αυτούς που έλαβαν την υψηλή τιμή της ακαδημίας, συμπεριλαμβάνεται και ο Πέτρος Δαμιανός. Το πρόσωπό του ίσως μας φανεί οικείο, καθώς μιλούμε για το ίδιο εκείνο πρόσωπο που συνεπικουρούσε τις απέλπιδες προσπάθειες της οικογένειας Ρωμανού, προκειμένου ο νεαρός Νίκος να λάβει ό,τι δικαιωματικά κέρδισε κατά τη διάρκεια της προφυλάκισής του. Μια επιτυχία, σπουδαιότερη ακόμη και απ΄την ίδια την αποφυλάκισή του, καθώς κανείς άλλος τρόπος δεν υφίσταται πέραν μιας απόλυτης τοποθέτησης υπέρ του δικαιώματος της μόρφωσης για τα πιο ευαίσθητα και περιθωριοποιημένα μέλη της κοινωνίας μας. Η ανάρτηση στην εφημερίδα «Καθημερινή» δεν περιλαμβάνει τ΄όνομά του. Κατανοητό εν μέρει, αν αναλογιστεί κανείς την ευθύνη και το σεβασμό των media σε πολιτικούς προϊσταμένους, που σηματοδοτούν και καθορίζουν το επίπεδο του εγχώριου πολιτισμού.
Η βράβευση του Πέτρου Δαμιανού δεν αποτελεί έκπληξη για όσους τον γνωρίζουν. Όμως, για όλους εμάς η απονομή αυτή έρχεται να αποκαλύψει στην κοινή γνώμη έναν πιστό εργάτη της παιδείας, έναν άνθρωπο με όραμα που όπως ο ίδιος λέει, στοχεύει στην εφαρμογή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε κάθε φυλακή. Η τελετή της ακαδημίας μας προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να στρέψουμε το βλέμα μας με τον θαυμασμό που επιβάλεται απέναντι σ΄εκείνους που διαθέτουν εαυτόν σε σκοπούς που ξεπερνούν την ατομικότητα και την αναδεικνύουν ως συνθετικό, δυναμικό στοιχείο κάθε συλλογικής δράσης.
Ο Πέτρος Δαμιανός είναι ένας αληθινός φορέας πολιτισμού. Κάτι σαν εκείνους τους Ιησουίτες, μιας άλλης εποχής που μετέδιδαν τον χριστιανισμό στους ιθαγενείς, προβάλοντάς τον ως την πιο σοβαρή και πειστική εκδοχή του ανθρωπισμού. Σε μια εποχή που αποτελεί ύψιστο εθνικό έργο η κατασκευή φυλακών υψίστης ασφάλειας, ο Πέτρος Δαμιανός γκρεμίζει τα τείχη των φυλακών και συνεχίζει παρά την περιφρόνησή μας που τίποτε άλλο δεν είναι παρά μια επιβεβαίωση της βλαβερής μας και διόλου αθώας αφέλειας.
Κλείνουμε με 24 λέξεις απ΄τον ίδιο τον Πέτρο Δαμιανό και τη συνέντευξή του στους Διονύση Χιόνη και Κωνσταντίνο Καμέα. Δε το θεωρώ όραμα, αλλά θεωρώ ότι θα γίνει. Πιστεύω, λοιπόν ότι στην επόμενη δεκαετία δε θα υπάρχει φυλακή που να μην έχει σχολείο.