Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Τα δικαιώματα του παιδιού σε κόμικς

24grammata/ παιδική λογοτεχνία (ειδικό ένθετο)

Τα πάντα για τη  Δυσλεξία και τις μαθησιακές ιδιαιτερότητες,  eshop: Dyslexia Shop.gr

ειδικά τετράδια, βοηθήματα γραφής και ανάγνωσης, παιχνίδια, βιβλία, ηλεκτρονικά.

Τα πάντα για τους αριστερόχειρες

Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Τα δικαιώματα του παιδιού σε κόμικς

γράφει ο Σπυρόπουλος Τρύφωνας, Εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας, Μετ/κός φοιτητής Ειδικής Αγωγής, Παν. Λευκωσίας

Το βιβλίο που διάλεξα για να διαβάσω είναι ένα κόμικς! Μην σας φανεί περίεργο ότι τα κόμικς δεν μας μαθαίνουν τίποτα. Αντιθέτως!!. Το συγκεκριμένο βιβλίο του συγγραφέα Γιώργου Μπότσου, και με τίτλο: «Πέτρα, Ψαλίδι, Χαρτί», μου άφησε τις  καλύτερες εντυπώσεις. Το θέμα αφορά τα παιδιά και κυρίως τα δικαιώματά τους!!
Βασικός χαρακτήρας είναι ένα 12χρόνο παιδί ονόματι Λευτέρης. Ο συγγραφέας μας αφηγείται πως περνάει ένα καλοκαιρινό ηλιόλουστο απόγευμα κάνοντας ποδήλατο στο πάρκο της γειτονιάς του.
Αφού έφτασε λοιπόν εκεί, η φαντασία του τον συνεπήρε τόσο, που τον πήγε σε ένα άλλο πάρκο. Σ’ ένα πολυεθνικό. Εκεί πέρα, υπήρχαν 12 παιδιά που προέρχονταν από την ήπειρο της Αφρικής. Κάθε παιδί, αφού συστηνότανε, του ‘λεγε σε ποια χώρα είχε γεννηθεί.
Επίσης, Ο Λευτέρης μετά την γνωριμία με κάθε ένα από τα παιδιά, άκουγε και ένα βίωμά του, στο οποίο καταπατούνταν ένα δικαίωμα από την σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως είναι η παιδική εργασία. Επίσης, συνάμα με την γνωριμία, αντάλλασαν και από ένα ομαδικό παιχνίδι.
Η ώρα πέρασε. Ήρθε πια το βράδυ. Ο Λευτέρης, ενώ πήγαινε σπίτι του, γύρισε το κεφάλι να τους αποχαιρετήσει, μα δεν ήταν κανείς!! Έψαξε παντού, μα δεν βρήκε κανέναν. Το βλέμμα του πήγε στον ουρανό και εκεί είδε 12 κατάλευκους κύκνους να πετάνε σε σχηματισμό βέλους!!
Ήταν αλήθεια ή μήπως ένα ωραίο όνειρο; Κανείς δεν ξέρει, παρά μόνο ο συγγραφέας….

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΛΙΑΔΗΣ

Ίσως η παραπάνω επικοινωνία με ένα μαθητή να μην είναι μόνο μια ανταλλαγή αναγνωστικών βιωμάτων, αλλά και μια προτροπή να ακούσουμε τη φωνή των ίδιων των παιδιών, να παρατηρήσουμε την αυτονομία της, αφού τα παιδιά είναι κοινωνικά υποκείμενα και έρχονται σε επαφή με τα βιβλία και τις κοινωνικές εμπειρίες.
Ίσως, ένας «αυτιστικός» δάσκαλος, ο οποίος περιχαρακώνεται στο δίλημμα ποια μορφή πολιτειότητας είναι η κατάλληλη μέσα από τη θεσμοποιημένη αγωγή, να χρειάζεται το «παιδικό άγγιγμα» του Θωμά-μαθητή για να νιώσει ότι ο στοχασμός στα Δικαιώματα των Παιδιών ξεκινά επάνω στις ανάγκες και αντιλήψεις των ίδιων των παιδιών. Οι θεωρητικές και ιδεολογικές αντιλήψεις για το τι είναι Δικαίωμα του Παιδιού μετατρέπονται σε απλές εντυπώσεις, κτερίσματα της χαμένης παιδαγωγίας, όταν υπάρχει εμπιστοσύνη στην αυτονομία της παιδικής σκέψης και όταν υπάρχουν ευκαιρίες τα βιώματα-αναγνώσματα, εν προκειμένω αναγνωστικά και λογοτεχνικά, να ανταλλάσσονται.. και να βιώνονται εκ νέου!

Σπυρόπουλος Τρύφων,
φίλος με τον Δημήτρη

Ταυτότητα βιβλίου
Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Τα δικαιώματα του παιδιού σε κόμικς
Γιώργος Μπότσος
64 Σελ.
Μεταίχμιο, 2007
ISBN: 978-960-455-124-8