Στις φυτείες της Λουϊζιάνα

24grammata.com/ Ταξίδια

Στις φυτείες της Λουϊζιάνα

Διαβάστε τα έργα του Γ. Σχορετσανίτη  στο 24grammata.com κλικ εδώ 

γράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης,

24grammata.com- free ebbok

[κατέβασέτο]

Περασμένα μεσάνυχτα προσγειώθηκε το τζετ στο αεροδρόμιο της Νέας Ορλεάνης. Σαν άνοιξε η πόρτα, όρμησε ξαφνικά  μέσα αμείλικτος ο αμερικάνικος νότος! Καύσωνας και αφόρητη υγρασία μαζί! Και μάλιστα αυτή την ώρα! ‘‘Τι τα θέλετε αγαπητέ μου’’, μου είπε ο γέρος νέγρος ταξιτζής που με πήρε από το αεροδρόμιο για το ξενοδοχείο μου. Δεν με άφησε να τον βοηθήσω να βάλει τις βαλίτσες μου στο πορτ μπαγκάζ. ‘‘Δεν είναι δουλειά δική σας κύριε αυτή, αλλά αποκλειστικά και μόνο δική μου! Καθίστε μέσα εσείς’’! Χασμουριόταν συνέχεια. Μου ζήτησε συγνώμη γιατί δούλευε όλη μέρα, από το πρωί, όπως μου είπε. Αλλιώς δεν τα έβγαζε πέρα οικονομικά. ‘‘Θα δείτε τα χάλια μας εδώ γύρω! Η κυβέρνηση μας υποσχέθηκε, αλλά δεν έκανε τίποτα! Αποτέλεσμα ήταν να φύγουν από την πόλη περί τους  πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους. Για διάφορα μέρη, αρκεί να είναι μακριά από δω’’!
Εμφανή τα σημάδια της καταστροφής, σε όλη τη διαδρομή, όσα μπορούσε να αποτυπώσει ο νυσταγμένος αμφιβληστροειδής σ’ ένα απόκοσμο, εγκαταλειμμένο νυκτερινό τοπίο. Σπίτια μισογκρεμισμένα, άλλα ερειπωμένα να χάσκουν χωρίς πόρτες, φώτα, παράθυρα και ζωή! Η ανεργία αυξήθηκε κατακόρυφα και η εγκληματικότητα  βέβαια, αφού αυτά πάνε μαζί!
Ο συνεδριακός χώρος την επόμενη μέρα, τεράστιος, πραγματικά κόσμημα για την πόλη της Νέας Ορλεάνης. Άπειρες αίθουσες, μικρές,  μεγάλες, μεγαλύτερες.   Καταπληκτική οργάνωση, όλα ρυθμισμένα και καλοκουρδισμένα. Δεν θα μπορούσε βεβαίως να γίνει και διαφορετικά.  Οι  αίθουσες εκθέσεων εμπορικών και φαρμακευτικών εταιρειών άπειρες. Φαρμακευτικά προϊόντα, καινούργια μηχανήματα που θα δούμε στην κλινική πράξη μετά από λίγα χρόνια, εκδοτικοί οίκοι, βιβλία και καινούργιες εκδόσεις, περιοδικά, επιστημονικές εταιρείες, κυρίως χειρουργικές, διαφημιστικό υλικό μελλοντικών συνεδρίων. Όλα στο κυνήγι του χρήματος, του δολαρίου. Γιατί πάνω από όλα αυτό είναι το ζητούμενο και η κινητήριος δύναμη των πάντων εδώ.

Η πληγωμένη πόλη στο ρυθμό του συνεδρίου και αυτή, με πρώτη  και καλύτερη την αστυνομία. Πανταχού παρούσα! Στους δρόμους, έξω από τα ξενοδοχεία, γύρω από το συνεδριακό χώρο, σίγουρα και μέσα σε αυτόν με πολιτικά ρούχα, σε όλους τους δρόμους, τους δημόσιους χώρους, τα μεγάλα καταστήματα και τα  μουσεία. Με περιπολικά, καβάλα σε τεράστια περήφανα άλογα,  πεζοί, και σε ομάδες.  Η ανεργία και η εγκληματικότητα ειδικά στις συνοικίες των μαύρων,  βρίσκονται στην κορυφή.  Το ίδιο ισχύει παρατηρώ και σε δρόμους ξακουστούς, όπως η Bourbon Street και στις άλλες γύρω από αυτή που είναι γεμάτες από αμέτρητα τζαζ και μπλουζ κλαμπ τα οποία διαθέτει η πόλη.

Καμιά ώρα έξω από την πόλη της Νέας Ορλεάνης βρίσκονται μερικά από τα πιο ιστορικά αρχοντικά σπίτια της πολιτείας αυτής. Σπίτια που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της βίαιης μετανάστευσης των μαύρων στην Αμερική και  τις αγοραπωλησίες αυτών στο λιμάνι της πόλης στο Μισισιπή και στους άπειρους παραπόταμους, για ένα δολάριο πολλές φορές. Για να πας εκεί απαιτείται  λίγη ταλαιπωρία, μέσο συγκοινωνίας, προηγούμενο ραντεβού, εισιτήρια, ξενάγηση,   αλλά το αμερικάνικο δαιμόνιο που σε τελική μορφή  όλα τα αναγάγει σε δολάρια, έχει φροντίσει και για αυτό!  Η τεράστιου μήκους λιμουζίνα  με τα άσπρα, λίγο ταλαιπωρημένα δερμάτινα καθίσματα, πέρασε από μερικές υποβαθμισμένες συνοικίες της πόλης προς τα ανατολικά, και κατευθύνθηκε μέσα σε καταπράσινα  χωράφια, τα πιο πολλά πλημμυρισμένα από νερό, έλη τεράστια, απέραντα, μέχρις εκεί που φτάνει το μάτι σου, με αναρίθμητους  αλιγάτορες μέσα. Σήμα κατατεθέν της πολιτείας. Καλός καιρός σε γενικές γραμμές, αλλά δεν μπορεί να του έχεις εμπιστοσύνη. Οι υψηλές θερμοκρασίες εναλλάσσονται με  ζέστη,  βροχή, υγρασία αφόρητη,  το πρωί κρύο, το βράδυ κάπως καλύτερα, όλες τις μέρες. Σπίτια ξύλινα τα πιο πολλά, άλλα χτισμένα, ίσως πιο όμορφα για το μεσογειακό μάτι, αλλού μικρά χωριά, αλλού τροχόσπιτα απομονωμένα μέσα στα βουρκωμένα νερά, μέσα στο τίποτα, μέσα στον αμερικάνικο νότο, έτσι όπως τον έχουμε διαβάσει, φανταστεί και δει στις κινηματογραφικές εκείνες ταινίες που γυρίστηκαν σε αυτά τα μέρη  εδώ και πολλές δεκαετίες, του προηγούμενου, φευ, αιώνα! Φυτείες ατέλειωτες με ζαχαροκάλαμα και καλαμπόκια. Ο δρόμος στην περιοχή περνάει από μέρη πολύ κοντά στο μεγάλο ποτάμι, και σε πολλά χιλιόμετρα είναι πάνω σε γέφυρες με κολόνες τσιμεντένιες που έχουν τη βάση τους μέσα στο  βούρκο…. η συνέχεια  [κατέβασέτο]