Αναδρομή στην Ιστορία με επίκεντρο τις Λεύκες Πάρου

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΠΑΡΟΥ

Γιώργος Αντ. Καπαρός
Free ebook- 24grammata.com
[κατέβασέτο]

από τις ηλ. εκδόσεις  24grammata.com (σειρά εν καινώ)

αριθμός σειράς 61, ημ. έκδοσης: 03/11/2013

και για να το κατεβάσετε σε μορφή   pdf     κλικ εδώ    (5,21MB)

Περιεχόμενα
Περιεχόμενα  ……………………………………………………………………  7
Η έννοια του «κράτους-έθνους» και η ιδέα της «Ελλάδας» ….   32
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος    ………………………………………52
Η «σοσιαλιστική» Ελλάδα    ………………………………………………68
Φορολογία και κατάχρηση εξουσίας  …………………………………  84
Ελληνοϊταλικά    ……………………………………………………………..103
Ρώμη    ………………………………………………………………………….104
Το Βασίλειο της Νάπολης και η Μεγάλη Ελλάδα  ……………..  105
Η Βενετία    …………………………………………………………………..108
Η Κρήτη   ……………………………………………………………………. 110
Συνοψίζοντας  …………………………………………………………….  .114
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ  …………………………………………………………….. .. 116
Βιβλιογραφία   …………………………………………………………… 121

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΠΑΡΟΥ

Γιώργος Αντ. Καπαρός
Free ebook- 24grammata.com
[κατέβασέτο]

Περί ιστορίας…

Η ιστορική καταγραφή των γεγονότων της ανθρωπότητας αφήνει πάντα περιθώριο ερμηνείας ανάλογα με την οπτική γωνία του συγγραφέα και του αναγνώστη. Δεν λείπει η ηρωικοποίηση προβληματικών και εγκληματικών προσωπικοτήτων γιατί «πέτυχαν πολλά» σε εδαφικές κατακτήσεις ή σε νικηφόρες μάχες όπου κατακρεούργησαν πλήθος ανθρώπων.
Η ιστορία βρίθει διενέξεων ως αποτέλεσμα αρρωστημένων φιλοδοξιών «σημαντικών προσωπικοτήτων» της ιστορίας. Που πηγάζει όμως αυτή η υστερία για πλούτο και δόξα; Στις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας η αναζήτηση τροφής αποτελούσε τον σημαντικότερο παράγοντα επιβίωσης. Επιτυχημένος ήταν όποιος είχε τα σωματικά και πνευματικά προσόντα ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση της οικογένειάς του: ο καλός τροφοσυλλέκτης ή ο καλός κυνηγός δηλαδή. Ήταν αυτός που πρωταγωνιστούσε στις επιλογές των θηλυκών εφ’ όσον ήταν σε θέση να εξασφαλίσει την επιβίωση των μελλοντικών παιδιών του. Συνεπώς η «διαιώνιση του είδους» βρίσκεται στη βάση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Επομένως, έτσι άρχισε να εξελίσσεται η επιθετική και ανταγωνιστική συμπεριφορά μεταξύ των αρσενικών γιατί έπρεπε να δείξουν στα θηλυκά ποιος είναι ο δυνατότερος!
Λίγο αργότερα με την ανταλλαγή αγαθών, οι κανόνες του παιχνιδιού άρχισαν να αλλάζουν και ικανότερος δεν ήταν πλέον ο σωματικά ποιο προικισμένος, αλλά ο πιο έξυπνος. Ο χρυσός πχ, αποτελούσε ένδειξη πλούτου και δύναμης και γι’ αυτό εντυπωσίαζε τις γυναίκες. Όποιος τον κατείχε ήταν σίγουρα το άτομο που θα εξασφάλιζε την ευημερία της οικογένειάς του. Έτσι σιγά-σιγά το θηλυκό δεν επέλεγε πλέον τον σωματικά δυνατότερο, αλλά  όποιον είχε περισσότερο συσσωρευμένο πλούτο. Η απόκτηση του πλούτου δεν είχε ποτέ κανόνες παρ’ όλο που οι κοινωνίες προσπαθούσαν πάντα να τους θεσπίσουν. Κέρδιζε και κερδίζει, όποιος καταφέρνει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να αποθηκεύσει περισσότερο πλούτο.
Υπήρχαν λαοί που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν και να σπρώξουν τη ζωή προς ποιοτικότερα μονοπάτια και λαοί που κατέστρεφαν τα δημιουργήματα των προηγούμενων και λεηλατούσαν ότι γι’ αυτούς ήταν πολύτιμο. Οι περισσότεροι λαοί της ιστορίας είχαν σκοπό την στρατιωτική υπεροχή για να καταληστέψουν τους άλλους.
Η ζωή που έκαναν οι ηγέτες των «μεγάλων κατακτητών» αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Σχεδόν όλοι οι «μεγάλοι ηγέτες», περνούσαν απ’ το κρεβάτι τους ότι καλύτερο θηλυκό διέθετε η επικράτειά τους! Ο Τζένγκις Χαν διάλεγε καθημερινά μια όμορφη παρθένα για να περάσει το βράδυ. Αν τον ικανοποιούσαν οι «επιδόσεις» της, την έδινε για σύζυγο σε κάποιον αξιωματικό του. Διαφορετικά την έδινε για αποκεφαλισμό!
Αλλά και σε επίπεδο απλοϊκών ανθρώπων, ο πιο πλούσιος είναι περιζήτητος γαμπρός και εραστής, ενώ ο φτωχός βολεύεται με κάποια γυναίκα απ’ τα «αζήτητα»! Αν βέβαια δεν συμφωνείτε μαζί μου λέγοντας πως υπάρχουν και «τσιφούτηδες» που δεν παντρεύτηκαν ποτέ γιατί «γυναίκα και παιδιά έχουν έξοδα», θα σας απαντήσω ότι: σκοπός του άντρα δεν είναι η οικογένεια, αλλά το γυναικείο γεννητικό όργανο!  Επίσης, πολλοί άπληστοι συνάνθρωποί μας δρουν ενστικτωδώς και δεν μπορούν να εξηγήσουν τη μανία τους για το κέρδος και την προσωπική προβολή. Φυσικά, το κέρδος και η διασημότητα αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όποιος είναι διάσημος, συνήθως, έχει εξασφαλισμένα τα προς το ζην!
Οι φεμινίστριες θα μου πουν πως και οι γυναίκες έχουν φιλοδοξίες. Φυσικά. Απώτερος σκοπός της γυναίκας είναι η εξασφάλιση πόρων για τα μελλοντικά ή τα νυν παιδιά της. Αν μπορεί να το κάνει από μόνη, θα εξαρτάται λιγότερο από τον άντρα και αυτό δεν την δυσαρεστεί. Απλά τις παλαιότερες εποχές, η γυναίκα δεν είχε τα φυσικά προσόντα για να κυνηγήσει την τροφή της και εξελίχτηκε σαν εξαρτώμενη από τον άντρα.
Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός ζήτησε από τον Πάπα 300 ιππότες μισθοφόρους για να τον βοηθήσουν να ανακαταλάβει τους Άγιους Τόπους από τους Σελτζούκους Τούρκους. Ο πάπας Ουρβανός Β’ βρήκε την ευκαιρία να κηρύξει «σταυροφορία» (το 1095) με την υπόσχεση άφεσης αμαρτιών σε όλους τους συμμετέχοντες, άσχετα με την συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών! Το κίνητρο αυτό υλοποιούσε το όνειρο των απανταχού «υγιώς» σκεπτόμενων ανθρώπων, δηλαδή να μπορεί κάποιος να σφάζει, να βιάζει και να λεηλατεί έχοντας ταυτόχρονα εξασφαλισμένη θέση στον Παράδεισο! Ήταν λοιπόν, επόμενο να συγκεντρωθεί ένα πλήθος δεκάδων χιλιάδων εθελοντών πολλοί από τους οποίους ανίκανοι για μάχη, όπως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι!
Η ιστορία αυτή θα μπορούσε να ενταχτεί στη σφαίρα της φαντασίας κάποιου κωμικού συγγραφέα, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αντανακλά με τον καλύτερο τρόπο τα κίνητρα που σημάδεψαν την ανθρώπινη ιστορία δηλ. τη ματαιοδοξία, την απληστία και την αχαλίνωτη φιλοδοξία.
Φυσικά, όταν κρίνουμε ανθρώπους και γεγονότα των περασμένων εποχών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τα σημερινά κριτήρια. Αντίθετα, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να φανταστούμε πως ήταν η ζωή και η κοινωνική οργάνωση κατά την εποχή που ερευνούμε και να ερμηνεύσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά με βάση τα τότε δεδομένα.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΠΑΡΟΥ

Γιώργος Αντ. Καπαρός
Free ebook- 24grammata.com
[κατέβασέτο]

Εισαγωγή

Το θρόισμα των φύλλων της λεύκας μοιάζει κάτι να ψιθυρίζει, ίσως κάποια παλιά ιστορία, κάποιο ξεχασμένο παραμύθι. Σταθμευμένα αυτοκίνητα, σύγχρονα οικοδομήματα, δρόμοι να κόβουν κάθε γωνιά των βουνών… Η σύγχρονη εποχή έκανε τη βάρβαρη εισβολή της και προσπαθεί να σβήσει κάθε ίχνος του παρελθόντος! Ποιο ήταν όμως αυτό το παρελθόν; Σίγουρα θα σώζονται τα σημάδια του σε παλιά σπίτια και σε πολλές άλλες ανθρώπινες κατασκευές.
Το χωριό αυτό λέγεται Λεύκες γιατί ο τόπος αυτός ήταν γεμάτος λεύκες πράγμα που έδειχνε πως υπήρχαν πολλά νερά. Αρκετοί αποφάσισαν να τον κατοικήσουν γιατί βρισκόταν μακριά από τη θάλασσα. Τότε τις θάλασσες τις όργωναν οι πειρατές και οι κάτοικοι των νησιών ζούσαν ένα ατελείωτο άγχος.
Το πότε ακριβώς κατοικήθηκαν οι Λεύκες δεν είναι γνωστό. Πάντως, μετά τις θηριωδίες του Μπαρμπαρόσσα (ιτ barbarossa = κοκκινογένης) το 1537, οι περισσότεροι εναπομείναντες κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου εγκατέλειψαν τα παράλια και άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό τους.
Σε έγγραφο του 1501 ο Φιλόθεος Ραγκούσης παραχωρεί το μοναστήρι που έκτισε (της Παναγίας Υπαπαντής, σήμερα σώζεται μόνον η εκκλησία μέσα στο άλσος των Λευκών) στην μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας της Αμοργού (Αλιπράντης, 2011). Συνεπώς, την εποχή εκείνη υπήρχε τουλάχιστον ένα μοναστήρι στην περιοχή των Λευκών.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΠΑΡΟΥ

Γιώργος Αντ. Καπαρός
Free ebook- 24grammata.com
[κατέβασέτο]