«ΚΑΣΠΕΡ ΧΑΟΥΖΕΡ, ΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ»

Κασπαρ 24γραμματα

 24grammata.com/ αστικοί μύθοι

γράφει ο ο Απόστολος Θηβαίος

Κάσπα(ε)ρ Χάουζερ, Kaspar Hauser (1812 – 1833)  ήταν ένας γερμανός νεαρός, που δήλωνε ότι έζησε σε απόλυτη απομόνωση στο κελί. Από τα 4 μέχρι τα 16 είχε επιβιώσει καθιστός (!) και δεμένος στο πάτωμα ενός κλουβιού μέχρι να εμφανιστεί ένας δεσμοφύλακας και να τον απελευθερώσει…Η ζωή του και ο θάνατος ήταν ένας θρύλος . Για την υπόθεση έχουν γραφτεί περισσότερα από 3.000 βιβλία, 14.000 άρθρα, ποιήματα και θεατρικά έργα…

Ο Κάσπαρ Χάουζερ περπατά στους δρόμους της Νυρεμβέργης. Είναι ένα παράξενο αγόρι που δεν μιλά και αναφωνεί «άλογο!», εμπρός σε κάθε θέαμα. Ο Κάσπαρ Χάουζερ περπατά με τα στενά, παιδιάστικα ρούχα του στους δρόμους της γερμανικής πολίχνης και μόνο έπειτα από τις τρυφερές φροντίδες θα μπορέσει να αποκαλύψει ίσως κάτι από το θολό παρελθόν του.  Ο Κάσπαρ Χάουζερ  ζητά να γίνει ιππέας, καθώς ο αγαπημένος πατέρας του. Μα κανείς δεν γνωρίζει την καταγωγή του Κάσπαρ Χάουζερ, μόνο το ευκίνητο πνεύμα του και την αξιοσημείωτη μνήμη. Είναι μόλις 16 χρόνων και δεν θυμάται τίποτε για την προέλευσή του, μονάχα σκοτάδι και τη γεύση του παλιού, βρεγμένου ψωμιού.  Ο Κάσπαρ Χάουζερ μαθαίνει τον ανθρώπινο πολιτισμό, δεν φοβάται τίποτε, μήτε το μυθικό, αρπαχτικό όρνεο, μήτε τις φωνές ή τις κραυγές, όσων θα φύγουν ξαφνικά σαν τα πουλιά των αποδημιών. Μελετά με σύνεση τη γλώσσα και παραχωρεί στους ερευνητές τις απαραίτητες πληροφορίες για την καταγωγή του και το σκοτεινό κελάρι και έπειτα από χρόνια πληγώνεται παράξενα, ξανά, πιο σοβαρά, τούτη τη φορά ο άνδρας που προκάλεσε το τραύμα του, δεν έθεσε κανένα δίλημα. Άλλωστε ο Κάσπερ Χάουζερ δεν θα έφευγε ποτέ από τη Νυρεμβέργη, ωστόσο ο άνδρας εκείνος επέβαλε την απόφασή του, κατηγορηματική, θανάσιμη απόφαση. Και κατά το έτος 1833 ο Κάσπερ Χάουζερ θα ταφεί στο κοιμητήρι της πόλης, δίχως επικήδειους ή θλιμμένους συγγενείς που λογαριάζουν τώρα την ανθρώπινη αξία και ο εφιάλτης της απώλειας γύρω από τον τάφο, κοπάδι οι θηλιές στους λαιμούς και όλο βροχές τα μάτια. Με το επίγραμμά του ο σεμνός, δυτικός τάφος που θα φυλάττει για πάντα το μυστήριο του μυστηριώδους θανάτου ενός απρόσμενου αγοριού από τη γερμανική επαρχία.
Και έπειτα η λογοτεχνία του Βερλαίν και οι κινηματογραφικές απόπειρες και οι αναφορές της μικρής οθόνης και το ερεθισμένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τους ανεξιχνίαστους ήρωες. Ο Κάσπαρ Χάουζερ ήταν ένα εξαφανισμένο παιδί μιας πολύ αλλόκοτης ιστορίας. Η μορφή του διέγραψε μια σπουδαία τροχιά, τέλος κατέρρευσε μαχαιρωμένος από το ίδιο του το χέρι και τώρα στο στήθος φέρει το σημάδι μιας πολύ προσωπικής απελπισίας. Οι ιατροί και οι επιστήμονες διαμόρφωσαν την αξιωματική θέση περί της αποτυχημένης σκηνοθεσίας, έπειτα απέδωσαν ξεχωριστή σημασία στα ζητήματα της ψυχολογίας, πάει να πει ερμήνευσαν με τρόπο πρωτοποριακό μια υπόθεση απάτης ίσως, ή πάλι τον άδικο θάνατο ενός νεαρού άνδρα.
Σήμερα κανείς δεν θυμάται τον Κάσπαρ Χάουζερ. Όπως κανείς δεν θυμάται την Ισιδώρα Ντάνκαν ή τις πολύ απόκοσμες μορφές με τους θηριώδεις θανάτους και τα παιχνίδια της τύχης. Σήμερα οι πολύ, μεγάλες πόλεις είναι γεμάτες από παράξενα παιδιά που εμφανίζονται ξαφνικά μες στο ιστορικό κέντρο, ρακένδυτα και έπειτα τα σκληρά τους σώματα, νεκρά μες στις αγκαλιές ανάπηρων ανθρώπων.
Ο Κάσπαρ Χάουζερ περπατά προς τα ομιχλώδη πρωινά, τυλιγμένος μες στις λευκότατες γάζες των πρώτων ωρών. Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα θυμάται το άγνωστο αγόρι της πόλεως Νυρεμβέργης. Με μόνο στίγμα του, το αδιάφορο γλυπτό μες στις γερμανικές βροχές, ο Κάσπαρ Χάουζερ θα λησμονηθεί. Και κάποιοι πάντα θα ρωτούν, καθώς τα εξωτικά, κατοικίδια ζώα τραγουδούν ποιος είναι εκείνος που θα κάποτε θα δει το φως της μέρας. Είναι ο Κάσπαρ Χάουζερ,  ο αγαπημένος ήρωας για τα παιδιά- πόρνες των βιομηχανικών τάμπερ στα προάστια της Σινγκαπούρης ή ακόμα βαθύτερα στις κατακίτρινες πολίχνες της λαϊκής Ταϊλάνδης.
Η περίπτωση του Κάσπαρ Χάουζερ θυμίζει ακόμη σε πολλούς, τα υβριδικά κορίτσια με το συνηθισμένο όνομα  Λι που τρέμουν τη γιόγκα με το μεγάλο πανί, τη νεκροφόρα εκείνη βάρκα.

λίγα λόγια για τον Κάσπαρ Χάουζερ

Ένας ρακένδυτος έφηβος εμφανίστηκε ένα μαγιάτικο απόγευμα του 1828 στη Νυρεμβέργη περπατώντας παράξενα. Αρθρωνε μόνο 2-3 στερεότυπες φράσεις. Κρατούσε ένα γράμμα που εξηγούσε ελάχιστα για τον ίδιο. Και ήξερε να γράφει μόνο το όνομά του… Κάσπαρ Χάουζερ.
Θα περνούσε καιρός μέχρι να μπορέσει να διηγηθεί ότι από τα 4 μέχρι τα 16 είχε επιβιώσει καθιστός (!) και δεμένος στο πάτωμα ενός κλουβιού μέχρι να εμφανιστεί ένας δεσch_dungeonμοφύλακας και να τον απελευθερώσει…
Τα επόμενα κεφάλαια της τρομακτικής ζωής του τον έφεραν κοντά σε «ύποπτους» ανθρώπους, όπως ο λόρδος Stanhope. Στις 14 Δεκεμβρίου του 1832 ο Κάσπαρ Χάουζερ δέχτηκε δολοφονική επίθεση από έναν άγνωστο και τρεις ημέρες μετά υπέκυψε. Ποτέ δεν αποκαλύφθηκε ποιος ήταν. Υπήρχαν όμως σαφείς ενδείξεις ότι ήταν ο πρίγκιπας του Μπάντεν, γιος του Μεγάλου Δούκα Καρλ από την πρώτη του γυναίκα κι ότι διώκτριά του ήταν η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του, κόμισσα του Hochberg, που ήθελε να οδηγήσει στον θρόνο τον γιο της Λεοπόλδο. Ο πρώτος που το υποστήριξε ήταν ο εγκληματολόγος Φον Φόιερμπαχ που, 7 μήνες πριν από τη δολοφονία του Χάουζερ, πέθανε δηλητηριασμένος. Πρόλαβε να πει πως υπεύθυνος ήταν ο βασιλικός οίκος τού Μπάντεν. Ο τελευταίος δεν επέτρεψε πρόσβαση στο αρχείο του μέχρι που αυτό καταστράφηκε.
Για την υπόθεση έχουν γραφτεί περισσότερα από 3.000 βιβλία, 14.000 άρθρα, ποιήματα και θεατρικά έργα…
Το 1974 ο Βέρνερ Χέρτσογκ πήρε στις Κάνες το Μεγάλο Βραβείο για την ταινία του «Το αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ». Πρωταγωνιστής του ο Μπρούνο Σ., που παιδί είχε υποστεί και ο ίδιος εγκλεισμό και άλλες κακοποιήσεις από τους εραστές της μητέρας του.
(ΠΗΓΗ: http://uncutstr21.wordpress.com)