M. Τασάκος, ο μέτριος βίος του Αλέξανδρου Βαλέτα (μυθιστόρημα)

Το νέο μυθιστόρημα του Μ. Τασάκου από τις ηλ. εκδόσεις 24grammta.com (σειρά εν καινώ)

Μ. Τασάκος. Ο μέτριος βίος του Αλέξανδρου Βαλέτα.

Μυθιστόρημα

Fliping book         κλικ εδώ

αριθμός σειράς 16, ημ. έκδοσης:01/10 /2012

και για να το κατεβάσετε σε μορφή       pdf       κλικ εδώ    (1,5MB)

Προλογικό σημείωμα του συγγραφέα
Σήμερα είναι πια σε όλους γνωστό το συγγραφικό έργο και το ταλέντο του δημοσιογράφου Νίκου Λαμπρόπουλου. Είναι επιπλέον κοινά αποδεκτό, πως από το σύνολο του μεγάλου του έργου, οι «Θρυαλλίδες», το πρώτο του μυθιστόρημα, είναι το πιο έντονο, το πιο καλογραμμένο, εκείνο που και μόνο του εάν υπήρχε, θα ήταν αρκετό για να προσδώσει στο συγγραφέα του τον τίτλο του σημαντικού λογοτέχνη.
Μετά το θάνατό του πολλές λεπτομέρειες έγιναν γνωστές (σε βαθμό μάλιστα υπερβολής), οι επανεκδόσεις των βιβλίων του ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και το ενδιαφέρον του κόσμου ήταν τέτοιο, που η εκδοτική του εταιρία σε συνεργασία με καλούς του φίλους και συνεργάτες, προχώρησε στη θεμελίωση ιδρύματος, όπου εκτίθεται το σύνολο σχεδόν της δημοσιογραφικής και λογοτεχνικής του δημιουργίας.
Όταν η δόξα εμφανίζεται ξαφνικά, γεγονότα από το παρελθόν, άλλοτε ασήμαντα και άλλοτε ουσιώδη εξανεμίζονται, χάνουν την πραγματική τους διάσταση και τα πρόσωπα αποκτούν διάσταση μυθική. Όμως για μένα, ισόβιο θαυμαστή του έργου του και ερευνητή της προσωπικής του ζωής, (μόνο φυσικά σε ό,τι αφορά γεγονότα που επηρέασαν τη μετέπειτα πορεία του), το παρασκήνιο και οι δυσκολίες μιας αχάριστης περιόδου, της λεγόμενης πρώιμης, έχουν τη σημασία τους. Καταδείχνουν τον τρόπο σκέψης και αποδεικνύουν τη σημασία του Τυχαίου, της Μοίρας και των ασήμαντων φαινομενικά λεπτομερειών, που όμως χωρίς την ύπαρξή τους θα μιλούσαμε σήμερα εντελώς διαφορετικά, για ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της πνευματικής ζωής του τόπου.
Εντελώς τυχαία και κάτω από περίεργες συνθήκες, (που ασφαλώς λιγοστό ενδιαφέρον έχει η περιγραφή τους), ήρθαν στην κατοχή μου πληροφορίες για την περίοδο που προηγήθηκε της έκδοσης των «Θρυαλλίδων». Ακόμα πιο επισταμένη έρευνα μου αποκάλυψε γεγονότα άγνωστα, μα γοητευτικά στην προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς.
Οι σελίδες που ακολουθούν, θέλω να πιστεύω, πως δεν είναι απλά το παρασκήνιο μιας επιτυχημένης συγγραφικής δραστηριότητας. Παρουσιάζουν για πολλοστή φορά, αιώνια και αναπάντητα ερωτήματα που στο παρελθόν έχουν απασχολήσει με βάσανο ισόβια, τα μεγαλύτερα ονόματα της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της τέχνης.
Έξοχα περιγράφει τα διακυβεύματα μιας μάχης καταδικασμένης σε επανάληψη, ο ίδιος ο Λαμπρόπουλος, από την εποχή ακόμα που έγραφε τις διάσημες κριτικές του στις πολιτιστικές σελίδες…: «η προσπάθεια του ανθρώπου ν’ αλλάξει το χαρακτήρα του, αυτοκαταστροφικές επιλογές, κρίσιμα διλήμματα, προσωπικότητες αδύναμες και γι’ αυτό παρασυρμένες, προδομένες ιδέες και οράματα και προπαντός η μοίρα του πάθους, της ασυμβίβαστης ουτοπίας, μέσα σε κοινωνίες με όρια περιορισμένα και ανοχή, τις περισσότερες φορές, μηδενική
Εντυπωσιάζει πάντοτε, σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, εκείνη η μεγάλη προσωπικότητα, που με πείσμα μοναδικό, κολυμπά αντίθετα στο ρεύμα και με τρόπο τυφλό, πολλές φορές και βίαιο, αλλάζει τη μοίρα των ανθρώπων. Όμως, πιότερος θαυμασμός αρμόζει στους άσημους και άδοξους πιονέρους, που αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με το μέτριο και σε τούτη την προσπάθεια τα έχασαν όλα. Ζωές μοναχικές που γονίδιο σπάνιο τις κράτησε όρθιες ως το τέλος, σαν σύμβολα παγκόσμια του ανυποχώρητου, του ασυμβίβαστου, της τυφλής πίστης στην απόλυτη ουτοπία.
Άλλη φιλοδοξία δεν έχουν οι γραμμές που ακολουθούν, από το να δώσουν λίγο χώρο, λίγη μνήμη, σε προσωπικότητες μοναχικές που έφυγαν αθόρυβα, χωρίς ποτέ να δουν ακροατήριο στα μεγαλειώδη τους και ανεκπλήρωτα όνειρα.
Αθήνα, φθινόπωρο του 2009
Μ.Τασάκος