Εικόνες Εικονοληπτών.

24grammata.com/ φωτογραφία
γράφει ο Μανώλης Δημελλάς
Πάνε χρόνια που κρυβόμαστε πίσω από μια κάμερα.
Το οφθαλμοσκόπιο περνά μέσα από τις δικές μας νευρικές απολήξεις καταλήγοντας στα  κύτταρα του εγκεφάλου. Συνάψεις και μικροτσίπ, όλα είναι συνδεδεμένα. Η κάμερα παίρνει ανάσες από τους χτύπους τις δικιάς μας καρδιάς. Αναπνέει ανέμελη, καταγράφει αθόρυβα.
Εικονολήπτες επίκαιρων, οπερατέρ, κάμεραμαν, σε όποια γλώσσα και αν το πεις, έχεις να κάνεις με εκείνον που διαλέγει πώς θα αποτυπώσει την μοναδική στιγμή σε δύο διαστάσεις, πώς θα μεταφέρει στο διηνεκές της ιστορίας την στιγμιαία εξέλιξη της ζωής.
Στο παρόν ζούμε, όμως με βλέμμα στο μέλλον, καταγράφουμε σε οπτικούς δίσκους ενσταντανέ, στιγμιότυπα, που άλλοτε ενδιαφέρουν, μα άλλες φορές είναι σαν τα μη χρηστικά, τα διακοσμητικά, κουμπιά των φορεμάτων. Φανταχτερά, μα άχρηστα.
Χρόνια ολόκληρα περνά μέσα από το οπτικό νεύρο μας η καταγραφή της ιστορίας. Στεκόμαστε παγωμένοι, σιωπηλοί, σχεδόν άνευροι.
Οι κινήσεις την  επηρεάζουν, την κουράζουν. Βλέπεις η κάμερα θέλει να είναι παρόν-απών, θέλει να περιφέρεται σαν μια σκιά στον χώρο, και να καταγράφει στην ουσία το χρόνο, την μοναδική στιγμή.
Οι συνάδελφοι με τον καιρό κλείνουν τα μάτια, γίνονται πιο σκληροί σαν τους γιατρούς στο αίμα. Μα πώς αλλιώς μπορείς να τραβήξεις το νυστέρι, αν σε τρομάζει η πιθανότητα του κόκκινου;
Μπορείς να γράφεις το γεγονός, αν σε πείθει και σε κάνει κομμάτι του;
Οι στιγμές των ανθρώπων που ενεργούν με την κάμερα  δεν έχουν μύθους, δεν έχουν κορεσμό, αφού δεν  υπάρχει το ψεύτικο χρώμα, άλλωστε μέσα από το οφθαλμοσκόπιο η εικόνα είναι ασπρόμαυρη, έτσι με τον καιρό όλα κινούνται γύρω από το γκρίζο.
Στην ανάπαυλα, στη φόρτιση της μπαταρίας, ψάχνεις τη χαμένη ζωή, τη στιγμή που ήταν αλλού, μα δεν είχες άλλοθι.
Τα επίκαιρα είναι το μάτι του άλλου, το δικό μου, ή του συναδέλφου που καταγράφει ή επιλέγει να μην πατήσει το κουμπί της κάμερας, αγνοώντας ηθελημένα τη λεπτομέρεια πως η στιγμή που χάθηκε τελείωσε, έγινε παρελθόν.
Το φως που γράφει το θέμα, μοιραία φωτίζει και την καταγραφή.
Κάμερα και χειριστής άλλοτε γίνονται ένα, μα -σε μοιραίες στιγμές- σπάνε σε πολλαπλά κομμάτια, μοιράζονται στο χώρο, στον ίδιο χρόνο την ίδια στιγμή.
Δεν ξέρω ποιος, και τι κρατά, η κάμερα τον εικονολήπτη ή εκείνος την κάμερα.
Κάθε φορά αλλάζω γνώμη, αλλάζω θέση.

(όλες οι φωτογραφίες είναι του Μανώλη Δημελλά)