Η ζωή που μας λείπει.

Η ζωή που μας λείπει.

γράφει o Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος

Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα ταυτίζεται αναπόφευκτα με τις ανάγκες, τις προτεραιότητές και τις επιθυμίες του. Αυτά αποτελούν και τον “πολιτισμό του”. Ο εναγκαλισμός του όμως με τον καπιταλισμό και τις αρχές του που τόσο ψευδώνυμα παρουσιάζονται από τους, ανά τον κόσμο, κρατούντες ως “φυσική θέση”, αγνοώντας την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης υπόστασης, την αξία και τη σημασία του φυσικού σύμπαντος και την ειλικρινή ανάγκη να δομηθεί μια υγιής σχέση στην ενηλικίωση ψυχής και ύλης, έχει συχνά διαστρέψει, αλλοιώσει και παραχαράξει την αλήθεια στον τόπο της ιστορίας.
Η απόπειρα του Γιώργου Πρίμπα να μας υπενθυμίσει ν’ αναγνώσουμε την πραγματική ιστορία του πολιτισμού των Ινδιάνων της Αμερικής, μέσα από τους μύθους τους στο “Άσμα του Χιαγουάθα”, αποκτά την αξία μιας μικρής ή μεγάλης αντίστασης (που το μέγεθος της είναι απολύτως προσωπική υπόθεση) απέναντι σε μια σύγχρονη κουλτούρα που “τα ιερά” της φύσης, του έρωτα, της γνώσης για τον κόσμο και εν τέλει την αξία της ύπαρξης την ποιεί και την δοξάζει με το κόκκινο της Coca- Cola, το φανταχτερό της BMW,τους πολυποίκιλτους σταυρούς, τις χρυσοφόρες τράπεζες και τα λάγνα ευρωδόλαρα. “Το Άσμα του Χιαγουάθα”, διαβάζεται σαν ένα λεξικό αποκρυπτογράφησης της ζωής που μας λείπει, είναι καλύτερα η παλέτα που μας μαθαίνει να χρησιμοποιούμε και να απολαμβάνουμε τα χρώματα της φύσης, της ανθρωπιάς, της ελπίδας για να μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε το μαύρο που κυριαρχεί και απειλεί το μέλλον μας.

“The Song of Hiawatha”
 Henry W. Longfellow

Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Πρίμπας.

Διαβάστε όλη την εργογραφία (άρθρα, επιφυλλίδες, επιμέλεια ebook) του Γιώργου Πρίμπα στο 24grammata.com κλικ εδώ

24grammata.com- free ebοok

[κατέβασέτο]

Διαβάστε, επίσης, σχετικά με το The Song of Hiawatha by Henry W. Longfellow

1. Γιώργος Πρίμπας,  Kάτι καλύτερο από τον εαυτό σου, εδώ

2. Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος, Η ζωή που μας λείπει, εδώ

3. Απόστολος Θηβαίος, Να Παίζουν τα Τρανζίστορ τ’ Αμερικάνικα εδώ